Vervolg project ‘Gezongen dialogen’ in De Liberteyt op 24 augustus 2012

Verslag door vrijwilliger:

 Vrijdag 24 augustus zat Simon van het REC Radiocentrum ons om 14 uur al op te wachten om iedereen, jongeren en bewoners, klaar te stomen voor de grote stap naar de uiteindelijke opnamesessies van volgende week. Er werd beslist om in 2 groepjes te werken maar het enthousiasme was zo groot dat iedereen er toch van in het begin bij wilde zijn en even kwam piepen.
Sabrina beet de spits af met The Kooks en hun lied ‘Naive’. Richard, die van alle muziek houdt als die maar mooi is, repliceerde met het lied ‘Daar bij die molen’. Zelf was hij niet echt tevreden van zijn prestatie, hij vond dat hij vals zong. Annelies stelde hem en iedereen op zijn gemak met de woorden ‘schoon vals is ook niet lelijk’. Ook Suzanne had haar twijfels, ‘ik kan het niet’, maar zong toch dapper met Ghislaine ‘Douw douw doet uw oogjes toe’.

Iedereen had  flink geoefend en zijn tekst ingestudeerd, de repetitie verliep vlot. De eerste verlegenheid werd afgeschud, er werd moed verzameld en het goedlachse enthousiaste personeel deed de vonk overslaan! Kijk, zo zat de sfeer zat er goed in. ‘Oya Lele, Iedereen voelt zich goed….’ (K3)

De bedoeling van ‘Gezongen dialogen’ is om voor elkaar te zingen. Maar wie zingt nu voor wie, welke jongere voor welke bewoner? Deze beslissing was voor sommigen snel gemaakt, andere aarzelden. Maar een echt probleem was het niet.

Ook deze namiddag werd een aaneenschakeling van fijne momenten. 'Alle Menschen werden Brüder', uit de negende Symfonie van Beethoven, dat gezongen zal worden door Flora, was hier zeker op zijn plaats.

Deze namiddag doet het beste vermoeden voor de opnames van ‘Gezongen dialogen’ volgende week.

Vele liedjes bleven mij nog het ganse weekend nazinderen. Ook voor mezelf is dit een ervaring om nooit te vergeten.

Kathleen Ramboer

Start project 'Gezongen dialogen' in De Liberteyt op 22 augustus 2012

Verslag door vrijwilliger Kathleen Ramboer:

Op woensdag 22 augustus ging het project “Gezongen dialogen” van start in De Liberteyt te Wondelgem, onder vakkundige begeleiding van Simon van het REC radiocentrum. Het werd een fijne, soms emotionele confrontatie tussen de geliefkoosde muziek van de jongeren en die van de bewoners van het woonzorgcentrum.

Sommige liedjes bleken gekend door alle leeftijden, maar dan in een andere uitvoering. Zoals “Killing me softy”, gezongen door Roberta Flack en later herwerkt door The Fugees, met hiphop-invloeden.

De meeste muziekkeuzes van zowel jongeren als bewoners bleken gekoppeld aan een persoonlijk verhaal. Verhalen die ontroeren, doen glimlachen  en ook onze multiculturele maatschappij weerspiegelen.

Een greep uit het beluisterde, gezongen en of gekozen repertoire: kinderliedjes, slaapliedjes, schlagers, Yves Duteil, Madonna, Louis Armstrong, K3, Frans Bauer, Twee ogen zo blauw, Chérie, The Kooks, Jo Leemans, Nicole en Hugo, de Lambada, The Fugees, Frank Sinatra, Rob De Nijs, enz. Oneindig gevarieerd. De swingende “Lambada” en speelse “Ola lel e” van K3 zorgden voor een vrolijke blije noot. En kippenvel kregen we toen de bewoners “J’attendrai” met hun volle hart zongen, het liet niemand onbewogen. Ook “La mer” zorgde voor een  emotioneel moment. Tot afscheid gaf een bewoner iedereen een fikse handdruk wat we echt waardeerden.

Deze muzikale namiddag was boeiend, confronterend, gezellig en doet ons reeds uitkijken naar vrijdag 24 augustus. Dan worden de liederen verder ingeoefend en nemen we alvast een kijkje in de studio, die ingericht is in het woonzorgcentrum en waar volgende week alles opgenomen zal worden.

Kathleen Ramboer

Bezoek aan TRACK met de bewoners van WZC De Liberteyt op 10 augustus 2012

Verslag door vrijwilliger Kathleen Ramboer:

 Ons bezoek aan TRACK met 5 bewoners van het woonzorgcentrum De Liberteyt en een aantal vrijwilligers en personeel startte onder een stralende zon aan de Ottogracht. Het videowerk van Emilio Lopez-Menchero werd door iedereen aandachtig bekeken en beluisterd. De kunstenaar liet ditmaal geen Tarzankreten horen, maar voor de camera ingezongen liederen van bewoners van de wijk Moscou en Bernadette. Vooral de anderstalige liederen van verschillende culturen vielen in de smaak (“Het is eens iets anders”(Jeanneke)).

De volgende halte werd het project “We the people” van Danh Vo in het MSK. De in koper gereproduceerde onderdelen van het Vrijheidsbeeld lokten deze reactie uit: “Dat moet veel geld gekost hebben” (Suzanne). Jeanneke had meer belangstelling voor de oude schilderkunst in de zaal ernaast: “Dat vind ik zeer schoon”. Ondertussen discussieerde een vrijwilliger samen met een bewoonster, aan de hand van een afbeelding over de vraag welk onderdeel van het Vrijheidsbeeld op de grond van het MSK uitgestald ligt. Is het een plooi van de mouw of van het kleed? Een onderdeel van het Vrijheidsbeeld was een welkom decorstuk voor de groepsfoto.

Een kleine wandeling door het Citadelpark riep jeugdherinneringen op bij Suzanne: “Hier heb ik dikwijls aan de grot gezeten”.

Onze tijd was jammer genoeg beperkt en, zoals vaak gebeurt bij leuke dingen, snel voorbijgevlogen. Er restte enkel nog wat tijd voor een verfrissend drankje en een fijne korte babbel onder de zonneparaplu’s op het terras van het SMAK.

Verder wil ik iedereen die zich ingezet heeft voor deze uitstap bedanken.

Kathleen Ramboer

Bezoek aan TRACK met de bewoners van WZC De Zonnebloem uit Zwijnaarde

 
Verslag door vrijwilliger Hermine Vanloosveldt:

Op vrijdag 3 augustus arriveren een tiental bewoners van De Zonnebloem stipt om 13u20 met een busje bij het SMAK. Dit samen met enkele begeleiders en vrijwilligers om hen te helpen bij het verkennen van enkele kunstwerken. 

Enkele onder hen zijn al van bij het eerste moment bij het project “TRACK in Residence” betrokken.

Fernande is meegekomen met het busje op deze uitstap. Ze wil graag het SMAK en het Citadelpark nog eens bezoeken. “Vroeger kwamen we hier elke dag, in de Rozentuin. Het was plezant. Nu is het park veel veranderd. Vuiler geworden, veel meer onkruid overal. Vroeger was het ondenkbaar dat je op het gras zat in de Rozentuin, dat was verboden. ”

Omdat het mooi weer is, beslissen we om eerst de kunstwerken buiten, in het Citadelpark, te bezichtigen.

Bij het werk van Michael Elmgreen en Ingar Dragset begint men spontaan te raden van welke bomen de blaadjes zijn. “Dat is eik, neen, dat is esdoorn, dat daar is eik. Wat ligt er daarop? Precies goud?” Een enkele bewoonster denkt ook terug aan Sneeuwwitje: “Die lag ook in zo’n glazen kist opgebaard!” Bij het vermelden van de spot met de pretentie van de kunstwereld die Elmgreen en Dragset in hun werk verwerken, knikken sommige bewoners bevestigend. 

De locatie van het Museakerkhof van Leo Copers roept bij Mariette herinneringen op. Hier was vroeger een speeltuin waar zij elke dag naartoe kwam met haar kinderen. De ironie tussen de speeltuin vroeger en de grafzerken nu ontgaat haar niet. Zwijgend bekijkt ze vanuit haar rolstoel de zerken.

Een andere bewoonster kijkt een beetje sceptisch. “Met die moderne kunst moet je als toeschouwer een groter kunstenaar zijn dan de artiest zelf om te kunnen begrijpen waar het over gaat.” 

We trekken verder richting Moorken en het werk “Spectres” van Sven Augustijnen. Onderweg passeren we langs de Leopoldskazerne. Enkele vrouwen herinneren zich hoe hun man hier gemobiliseerd werd voor het begin van de Tweede Wereldoorlog. De fiets met de stukken houtskool bekijken ze in stilte. Na de uitleg komen ze los. “Moest je het verhaal niet kennen, zou je gewoon denken: wat staat die kapotte velo met die takken hier te doen? Maar met het verhaal krijgt het betekenis.” Het verhaal van Lumumba is bij iedereen gekend. Ook het Moorken is een vertrouwd beeldje onder de bezoekers. Alleen het trieste verhaal van Sakala kenden ze niet.

De grot onder het Moorken roept bij enkele bewoonsters dan weer fijne herinneringen op: “Hier heb ik toch veel gekust met mijn man, voor we getrouwd waren. ‘k Mis het nog elke dag.” 

Daarna gaan we het SMAK binnen om daar het werk “Rotations” van Javier Tellez te bezoeken. Vooraf wordt een woordje uitleg gegeven over de twee werken die naast elkaar getoond worden. Er wordt verteld over Prometheus en het perfecte lichaam. Over Hitler en zijn idee rond Entartete kunst. Een bewoonster reageert onverwacht fel: “We gaan Hitler toch niet te zien krijgen op die film, hé. Anders ga ik niet mee naar binnen. Die moet ik van mijn leven niet meer horen of zien. De dag dat Hitler stierf, was zelfs de hel te klein!”

De televisiereportage over Chambres d’Amis roept bij sommigen herinneringen op, maar het is stilaan genoeg geweest. De wandeltocht, de verhalen en de beelden hebben hun hoofd gevuld.

Het meubilair in de meetingpoint van Tobias Putrih wordt enthousiast onthaald. “Dat vind ik schoon! Gelijk in den boekentoren, hé. Echt schoon, echt waar. Sjiek!”

Wanneer ik Marie vraag wat ze van de kunstwerken vond, antwoordt zij: “Ik ben eigenlijk niet zo voor kunst, maar toch vond ik het interessant om te zien. ’t Is kunst, maar helemaal anders opgevat. Ze hebben het park zodanig willen uitbouwen, precies een kunstwerk op zich, maar nu is het geen van beiden meer, noch park, noch kunst.” 

Georgette heeft het hele eind gestapt. “Ik volg het project al van de eerste dag in Zonnebloem. Die film van dat huis in die boom was schoon. We hebben alles gezien, hoe ze dat gemaakt hebben en zo. Alles. En nu die luchtballon, aan de Vooruit, terug kapotgeschoten, ze gaan hem niet meer repareren, te kostelijk!”

Na een drankje in de cafetaria van het S.M.A.K. keren ze terug richting Zwijnaarde met het busje. Elk met een editie van De Standaard mee met daarop “de ballon van de Vooruit”.

(H. Vanloosveldt, vrijwilligster voor TRACK in Residence in woonzorgcentrum Zonnebloem)

Enkele reacties van bewoners op de uitstap van 31 juli…

Remi T.: écht een heel mooie uitstap! Ik heb er enorm van genoten!

Adrienne T.: Een heel mooie uitstap, voor herhaling vatbaar!

Raphaël C: Als je voor de kunstwerken staat, sta je er paf van (zowel bij de moderne kunst als de klassieke kunst)

Suzanne D: Très heureuse d'avoir participer au Track. C'était magnifique!

Emilienne J: Zeer geslaagde uitstap met zeer goede begeleiding in dikwijls moeilijke omstandigheden (slecht toegankelijke paden voor rolstoelen in het citadelpark!). 

S.M.A.K.: zeer interessant, ook door de nodige uitleg

De werken in Citadelpark: Is dit wel echt kunst? Daar is discussie over mogelijk.

M.S.K.: opnieuw een vraagteken omtrent het werk van TRACK: is dit kunst? Gelukkig was er uitleg bij, zonder uitleg kun je er niet veel van maken.

Het M.S.K. op zich is een heel mooi gebouw met mooie kunstwerken.
Zeer sympathieke gidsen en begeleiders!
Het wijntje achteraf maakt het compleet!

Uitstap TRACK met bewoners van WZC De Vijvers

Op 31 juli bezochten we met de bewoners van De Vijvers een deel van de tentoonstelling TRACK.

We startten in het S.M.A.K. met in de inkomhal het werk van Tobias Putrih. De senioren waren onder de indruk van hoe fijn de meubeltjes gemaakt waren, en dat de kunstenaar er toch wel veel werk in gestoken moet hebben.

Nadien bekeken we de video van Javier Téllez. Een dame merkte op dat ze het beeld van Promotheus toch wel veel mooier vond dan het Afrikaanse beeldje dat ernaast geprojecteerd werd.

In het Citadelpark bezochten we het werk van Elmgreen en Dragset: een glazen kist met daarin bladeren. Van het gesprek over de natuur belandden we in het verleden van de bewoners. Een man vertelde dat zijn vader, toen hij zijn vrouw leerde kennen, liefdesbrieven schreef op afgevallen bladeren, die hij nog steeds bewaart en die ook nog volledig intact zijn, net als de bladeren in de glazen kist!

Na het rustige museakerkhof van Leo Copers wandelden we naar de installatie van Sven Augustijnen, waarbij één van de bewoners direct herkende dat dit een Congolese fiets was. De verduidelijking van het verhaal van de moord op Lumumba vonden ze wel nodig om de installatie te begrijpen, eigenlijk iets wat voor alle TRACK-werken geldt.  

Na de wandeling in het park bezochten we ook nog even het Museum voor Schone Kunsten en na een kopje koffie in de cafetaria keerde iedereen voldaan huiswaarts.

Sylvie Van Hulle – vrijwilligster voor ‘TRACK in Residence’ in De Vijvers.

Sylvie gaf tijdens de rondleiding een toelichting bij de werken.