Edmond De Smet voelde zich best in zijn sas in de armen van Emanuel Schiettecatte.
GENT - Senioren die moeilijk te been zijn, maar toch graag het Track-kunstwerk van Michaël Borremans wilden zien, werden deze middag de drempel overgedragen door bodybuilders. 'We hebben al heel wat vrouwen gelukkig gemaakt.'
De oogjes van Edmond De Smet blinken als hij aan Hôtel de Ghellinck op de Korenlei arriveert.
De kwieke negentiger, die in woon- en zorgcentrum De Vijvers verblijft, wil graag het kunstwerk van Michaël Borremans zien, maar de gang die ernaar toe leidt, is niet breed genoeg voor zijn rolstoel.
Geen probleem, want aan de ingang staan drie bodybuilders die hem met plezier naar binnen dragen, een initiatief van OCMW Gent, Track en KUNSTWERK[t]. Zonder schrik laat Edmond De Smet zich optillen door Emanuel Schiettecatte. Die hem langs het kunstwerk leidt.
'Het was leuk', glundert De Smet, als hij weer veilig en wel in zijn rolstoel zit. 'Die meneer had geluk, want met mijn 51 kilo, ben ik niet zwaar om te tillen.'
Ik heb al zo'n zeven senioren naar binnen gedragen', zegt Schiettcatte.
'De meeste mannen zijn lichtgewichten, maar de vrouwen kunnen al eens doorwegen (lacht). Toch waren zij ook het gelukkigst.' Je ligt natuurlijk niet elke dag in de armen van een bodybuilder.
'Met het project willen we senioren naar buiten lokken', zegt Bie Hinnekint van het OCMW. 'Bovendien willen we weg van dat medische. Menselijk contact is zeer belangrijk voor hen, vandaar dat we hen laten dragen.'
